Revisie: zondag 28 juni 2020 • 10:36
Een rechtszaak die je dagelijks in je hoofd afspeelt en meedraagt is een behoorlijke last. Vooral omdat je niet met anderen zomaar details kunt opsommen en rekening dient te houden met een andermans privacy en rechten.
Als je administratief zaken wilt afwikkelen naar aanleiding van een rechtzaak mag je alleen datgene laten zien wat noodzakelijk is om je administratie goed te kunnen regelen. Wil je meer laten zien, dan ben je gebonden aan regels en kan dat je soms belemmeren met de uitspraak die reeds is gedaan.
Wil je met een overheid of rechterlijke macht van een ander land zaken regelen omdat er dingen zijn gebeurd die echt niet kunnen en je hulp daar zoekt om zaken ongedaan te krijgen. Kan dat zelfs een hele uitdaging zijn omdat daar de uitspraak niet van toepassing is en zij inhoudelijk beperkt dingen mogen weten. En je dus geen volledige inzage geven kunt, mits je daarvoor toestemming hebt gekregen om het te mogen vertellen. Anders zul je met verklaringen moeten werken via een advocaat of notaris. Men zal je gewoon goed moeten geloven met wat je dan op dat moment verklaard en vraagt.
En een beëdigde tolk mag de beschikking(en) van de rechtbank en/of het hof overigens wel vertalen als je het niet zou begrijpen in je eigen taal. En is dat ook een van de weinigen die van de hoed en de rand weten als het om jouw zaak gaat. Want dat is wel zo handig om er een voorstelling van te kunnen maken wat er is gezegd tijdens de rechtszaak. En tot slot de gene die bekend zijn met je zaak en al een exemplaar hebben ontvangen van je eigen advocaat.
Wat dat betreft lijkt het wel eens op een staatsgeheim waarbij je eigenlijk van links tot rechts aan spelregels gebonden bent en gevangen in een web zit waar je niet uit kunt komen. Want wie uit de schoolbanken klapt kan daar later veel problemen van ondervinden als dit de ander schaadt die dan eventueel in de documenten vermeld wordt. Hoe dan ook hebben zij eveneens recht op een goed leven na de vrijspraak, detentie of straf.
Daarbij ben je ook verplicht om deze informatie op een behoorlijke manier te bewaren die niet zomaar toegankelijk is voor iedereen en slechts privé is voor jezelf.
Soms verzuchtte ik maar dat ik ook nooit zo’n pakketje in mijn hoofd hebt zitten en dat het leven toch wat eenvoudiger was dan wat ik nu aanvoelt. Het voelt als een grote last dat je levenslang meeneemt waar je eigenlijk niets aan kunt doen. En het een plekje moet geven in je hoofd waar jezelf naar schikt.