Revisie: zaterdag 15 juni 2024 • 23:08
Iedereen die onschuldig in de gevangenis heeft gezeten zou via de overheid beter geholpen moeten worden. Ik vindt namelijk dat deze mensen niet goed worden begeleid en ondersteund en moet daar iets aan gebeuren. Bij het in vrijheid stellen van de onschuldige ex-gedetineerde moet de overheid tijdelijk de regie hebben en nemen over de persoonlijke situatie van deze persoon. Dit geldt zowel voor Nederlandse als buitenlandse mensen.
We moeten ervan doordrongen zijn dat niet iedereen in de nieuwe ontstaande situatie zich staande kan houden en wederom in een crisis beland waarmee de ex-gedetineerde die is vrijgesproken in de problemen komt. En is eerst het noodzakelijk dat er wordt voorzien in de allereerste levensbehoeften. Daarna moet er gekeken worden wat dan belangrijk is als tweede en derde levensbehoefte. Dat behoeft dan ook maatwerk voor ieder individu.
Ook is het belangrijk om in het allereerste begin dat de betrokkene de gevangenis verlaat een contactadres kan achter laten waar post en communicatiemiddelen opgezet kunnen worden met de rijksoverheid. Zo is te bedenken dat deze overheid contact zoekt met de ex-gedetineerde en probeert een schadevergoeding te regelen met deze persoon. Dan hoeft er namelijk geen ingewikkelde trajecten te worden opgestart waarbij de persoon in kwestie zelf contact moet zoeken. En weten veel mensen niet de voorwaarden die gelden bij een schadevergoeding.
Ook zou de overheid er alles aan kunnen doen om de termijnen die worden gesteld te verruimen naar een meer menselijke maat zodat ook onschuldige ex-gedetineerden de kans krijgen op een behoorlijke manier één schaderegeling op te kunnen zetten. Mijn advies zou zijn om in vijf jaren te denken dan in één tot drie maanden te kijken waarin iemand mag reageren. Uit eigen ervaring weet ik dat ik heel lang bezig ben geweest met een onderzoek om vast te kunnen stellen hoeveel schade ik hebt geleden. Dat heeft mij 3 jaar gekost om te achterhalen wat het nu echt heeft gekost aan schade.
Daarbij wil ik echt op het hart drukken dat er ook psychische en sociale problematiek is bij de ex-gedetineerden in het algemeen. En behoeft dat ook een langdurige ondersteuning in de vorm van een intensieve behandeling. Daarbij zijn er in de eerste halfjaar enorme praktische problemen in de vorm van onderdak, eten, sanitaire voorzieningen, geld en materialen. Daarom is het ook belangrijk dat de overheid daadkrachtig opereert en de getroffen mensen intensief ondersteund die een onterechte detentie hebben ondergaan.